Όταν δεν είσαι φαβορί και περιμένουν ελάχιστοι να φτάσεις τον πήχη στα ύψη, τότε είναι η κατάλληλη ευκαιρία να βγεις και να επιτεθείς κατά βούληση, όπως συνέβη στην περίπτωση του Χαριλάου Τρικούπη.
Όλοι ξέραμε πως οι Μεσολογγίτες θα έχουν μια καλή και ποιοτική ομάδα που θα φτάσει ψηλα. Όμως, ο Γιάννης Δημητριάδης είχε διαφορετικά σχέδια, κλείνοντας... διακριτικά το μάτι στην άνοδο στην Α2 που αποτελούσε και το διακαή του πόθο, κάτι που τελικά εκπληρώθηκε!
Κάθε φορά που σημειωνόταν μια σημαντική νίκη άπαντες παρέμειναν συγκρατημένοι και δεν βιάζονταν να πανηγυρίσουν. Ήταν αποφασισμένοι να πάνε βήμα-βήμα και να κάνουν το ταμείο τους στο τέλος. Δεν παρασύρθηκαν και δεν ενθουσιάστηκαν, γεγονός που τους κράτησε προσηλωμένους στο στόχος τους και δικαιώθηκαν.
Η λύτρωση ήρθε στις τελευταίες αγωνιστικές όταν και σφραγίστηκε ο μεγάλος στόχος. Μάλιστα, με «αυτοκτονία» λίγο πριν τελειώσει το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής Βορρά, χάθηκε και η μεγάλη ευκαιρία για την κατάκτηση της κορυφής, αν και αυτό ποσώς ενδιαφέρει από τη στιγμή που ήρθε η άνοδος.
Οι «γενναίου» του Μεσολογγίου έφεραν εις πέρας την αποστολή τους χωρίς να έχουν υπέρογκο μπάτζετ και πλέον αναζητούν νέες προκλήσεις και περιπέτειες στην εξαιρετικά απαιτητική και δύσκολη δεύτερη τη τάξει κατηγορία.
Πηγή: www.basketblog.gr
