Θα δεχτεί η Δυτική Ελλάδα αμαχητί την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων της;

Κατηγορία: Επικαιρότητα

Ο Μίλτος Ζαμπάρας καλεί την κυβέρνηση να απαντήσει: Σχεδιάζετε ιδιωτικοποίηση του νερού και στη Δυτική Ελλάδα;

Με κοινοβουλευτική παρέμβαση του προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Μίλτος Ζαμπάρας και 11 ακόμα βουλευτές, ανοίγουν ευθέως το θέμα της επιχειρούμενης εξαγωγής του «θεσσαλικού μοντέλου» διαχείρισης υδάτων και στη Δυτική Ελλάδα, φέρνοντας στο προσκήνιο τα σοβαρά ερωτήματα που προκαλεί η υπερσυγκεντρωτική και ιδιωτικοποιητική κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής.

Η συγκρότηση του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (ΟΔΥΘ Α.Ε.), μιας ανώνυμης εταιρείας με ιδιωτικοοικονομική λειτουργία, αποτέλεσε την πρώτη φάση ενός σχεδίου που, σύμφωνα με δηλώσεις του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Τσιάρα, θα επεκταθεί και σε άλλες περιφέρειες. Μεταξύ αυτών, και η Δυτική Ελλάδα, μια περιοχή με τεράστια αγροτική παραγωγή, ευαίσθητα οικοσυστήματα και στρατηγικής σημασίας υδάτινους πόρους.

Ο Μίλτος Ζαμπάρας προειδοποιεί:

«Η υιοθέτηση του μοντέλου ΟΔΥΘ Α.Ε. σημαίνει, στην πράξη, κατάργηση των ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ, περιθωριοποίηση των τοπικών κοινωνιών, αυξημένο κόστος για τους παραγωγούς και μετατροπή του νερού σε εμπόρευμα».

Το νέο μοντέλο διαχείρισης του νερού, όπως καταγγέλλει ο Μίλτος Ζαμπάρας, βασίζεται σε ανώνυμες εταιρείες ειδικού σκοπού, με διοικήσεις που λειτουργούν χωρίς ουσιαστικό δημόσιο έλεγχο και χωρίς συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων, των αγροτών και των τοπικών φορέων, στις κρίσιμες αποφάσεις.

Σε περιοχές όπως η Αιτωλοακαρνανία, η Ηλεία και η Αχαΐα, όπου η άρδευση αποτελεί τον πυλώνα της αγροτικής παραγωγής και το νερό είναι ταυτισμένο με τη ζωή, την εργασία και την περιβαλλοντική ισορροπία, η πιθανή εφαρμογή του θεσσαλικού μοντέλου εγκυμονεί δραματικές συνέπειες:

Ο Μίλτος Ζαμπάρας ζητά ξεκάθαρες απαντήσεις:

«Η Δυτική Ελλάδα δεν θα δεχτεί αμαχητί την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων της. Το νερό είναι ζωή – όχι αντικείμενο χρηματιστηριακής εκμετάλλευσης», δηλώνει με έμφαση ο Μίλτος Ζαμπάρας.

Η κοινωνία της υπαίθρου, οι συνεταιρισμοί, οι φορείς και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν και να αποφασίζουν. Η κυβέρνηση, αντί να επιβάλλει λύσεις ερήμην των τοπικών κοινωνιών, οφείλει να λογοδοτεί. Το νερό δεν ανήκει σε εταιρείες, ανήκει σε όλους μας.