Επιμέλεια: Μιλτιάδης Ζαβέρδας
Η θλιβερή εικόνα των κερκίδων λίγο πριν την έναρξη του αγώνα ΑΕΜ - Άρη Αιτωλικού. Όχι ο αγώνας δεν ήταν κεκλεισμένων των θυρών. Είναι η πλήρης απαξίωση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, νικημένου από την αδιαφορία των φιλάθλων για το μέλλον αυτής της ομάδος και την άνεση του καναπέ, του καφέ και της τηλεόρασης.
Είναι ολοφάνερο πως το τοπικό ποδόσφαιρο έχει χάσει το λαϊκό του έρεισμα. Μέλη της διοίκησης αναρωτιούνταν που θα πάει αυτή η κατάσταση, την στιγμή που η ομάδα φέτος βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Στους πιο μεγάλους η απογοήτευση ήταν πιο έκδηλη. Όταν έχεις ζήσει τα γεμάτα παλμό και πάθος τοπικά ντέρμπυ του μακρινού παρελθόντος, μεταξύ αυτών των δύο ιστορικών ομάδων του νομού. Όταν έχεις δει απλές προπονήσεις της ΑΕΜ παρουσία εκατοντάδων φιλάθλων, η εικόνα αυτή σε πληγώνει.
Έτσι η Ένωση είναι αναγκασμένη να πορευθεί χωρίς τον βασικό της αιμοδότη, τους πολυπληθείς φιλάθλους της που στο παρελθόν με την δυναμική τους παρουσία έδιναν φτερά στα πόδια των παικτών.
Και πρέπει να γνωρίζουν όλοι, ότι οι θαυμαστές πορείες της ανόδου της ομάδος στη Β΄ και στη Γ΄ Εθνική, στηρίχτηκαν στη φλεγόμενη τότε έδρα της και στις απίστευτες αριθμητικά μετακινήσεις των φιλάθλων της, που ακολουθούσαν και εμψύχωναν την ομάδα ακόμη και στις πιο δύσκολες έδρες.