Με έκπληξη διάβασα την ανακοίνωση – πρόταση για την επόμενη μέρα του ελληνικού ποδοσφαίρου και ειδικότερα του ερασιτεχνικού, από τον Πρόεδρο της Ε.Π.Σ. Πιερίας και «υποψήφιο» Πρόεδρο της Ε.Π.Ο.
Μία πρόταση για το αύριο από ένα πρόσωπο που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του νοσηρού παρελθόντος του ποδοσφαίρου μας.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο (ερασιτεχνικό και επαγγελματικό ) αντιμετωπίζει, αυτές τις ημέρες, πρωτόγνωρες καταστάσεις, κινείται σε αχαρτογράφητα ύδατα.
Η απόφαση της FIFA να τοποθετήσει διοίκηση της επιλογής της, την οποία βάφτισε επιτροπή εξομάλυνσης, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως η πλέον ενδεδειγμένη λύση.
Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν είναι αμφίβολη η χρονική διάρκεια της θητείας της και συνάμα αποτελεί ερωτηματικό η πραγματική ισχύς της.
Σήμερα είναι αναγκαίο περισσότερο από ποτέ, εμείς οι Eνώσεις να πάρουμε πρωτοβουλίες για να συζητήσουμε για τη επόμενη ημέρα στο ποδόσφαιρο και να διαμορφώσουμε τις θέσεις μας, προκειμένου να τις θέσουμε υπόψη στην δική μας FIFA. (Τονίζω την φράση για δική μας FIFA επειδή η ύπαρξη των Eνώσεων μπορεί να στηριχθεί μόνο στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου μας το οποίο μόνο η FIFA μπορεί να εγγυηθεί. )
Στην προσπάθεια αυτή είναι αδιανόητο να συμμετέχουν όλοι εκείνοι οι οποίοι έχουν συμβάλει καθοριστικά στην απαξίωση του Ελληνικού ποδοσφαίρου και ουσιαστικά έχουν φροντίσει με τον τρόπο τους για την επέμβαση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, με όλα αυτά που ζήσαμε σαν Ενώσεις τα τελευταία χρόνια.
Ένας από αυτούς είναι και ο γνωστός στις Eνώσεις "Δημήτρης, υποψήφιος πρόεδρος", ο οποίος ξεκίνησε μαθήματα διαφωτισμού και ηθικής προς τις Eνώσεις.
Αυτός ο οποίος ξημεροβραδιαζότανε την προεκλογική περίοδο με στελέχη και προέδρους ΠΑΕ, θυμήθηκε τώρα ετεροχρονισμένα να καταγγείλει τον εκμαυλισμό των Eνώσεων από τις ΠΑΕ; Άραγε δεν έχει καθρέπτη στο σπίτι του;
Αυτός ο οποίος ήταν όλο αυτό το διάστημα αλά μπρατσέτα με τον γνωστό «αποθηκάριο» και τα υπόλοιπα καλά παιδιά του γνωστού συστήματος υπαλλήλων της ΕΠΟ (με προεξάρχοντα τον σιχαμερό χαμαιλέοντα), μας δίνει συμβουλές περί θάρρους, ώστε να αντιμετωπίσουμε τις εσωτερικές μας αδυναμίες που επέτρεψαν στον καθένα έξω από εμάς να καθοδηγήσει την πορεία μας (θράσος και υποκρισία σε αγαστή συνεργασία).
Αυτός ο οποίος ισχυρίζεται, ότι δεν είχε ιδέα για την απομόνωση και εξορία που είχε για μήνες και σε κάποιες περιπτώσεις για χρόνια, επιβάλλει η προηγούμενη διοίκηση σε ένα μεγάλο αριθμό Ενώσεων, μας καλεί να ξεχάσουμε το παρελθόν. Μήπως θα ήταν καλύτερα να ξεχάσει ο ίδιος το δικό του μέλλον στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
Αυτός ο οποίος μετά την γνωστή υπόθεση της κάρτας υγείας φρόντισε να δικάσει και να καταδικάσει τους πρώην συνοδοιπόρους του, αποκαλώντας τους βαρίδια από τα οποία απαλλαγήκαμε, έρχεται να μας δώσει μαθήματα ηθικής;
Τα παραπάνω είναι γνωστά στην συντριπτική πλειοψηφία των Ενώσεων. Γι’ αυτό άλλωστε ο "δεν ξέρω δεν είδα δεν άκουσα Δημήτρης υποψήφιος πρόεδρος " βρήκε παντού πόρτες κλειστές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι παρέλαβε προεκλογικά έναν αριθμό Ενώσεων από τον πρώην πρόεδρο της ΕΠΟ, τον οποίον βαθμιαία και ταχύτατα συρρίκνωσε, καθιστώντας σήμερα την παράταξή του ισχνή μειοψηφία.
Διαβάζοντας κάποιος προσεκτικά και καλοπροαίρετα, λησμονώντας το παρελθόν, το διάγγελμα του γνωστού σε όλους μας συντάκτη ανακοινώσεων του συστήματος Ε.Π.Ο. (συγνώμη Δημήτρη όλοι το ξέρουμε στις Ενώσεις), τότε θα μπορούσε να αντιληφθεί το μέγεθος της επικίνδυνης τακτικής τους, που μαθηματικά μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις των Ενώσεων με την FIFA.
Μπορεί άραγε οι Ενώσεις να ευελπιστούν σε συνεργασία με την Παγκόσμια Ομοσπονδία , όπως επιβάλλεται από τα καταστατικά των δυο πλευρών και ταυτόχρονα αποτελεί διεθνή πρακτική, όταν απαξιώνουμε με μειωτικούς χαρακτηρισμούς τους ανθρώπους που η FIFA επέλεξε και έστειλε στη Ε.Π.Ο. με την υπογραφή της Γενικής Γραμματέας της ;
Επειδή το σύστημα των υπαλλήλων που ποδοπατούσαν την Ε.Π.Ο. τόσα χρόνια με την ανοχή των Πιλάβιου, Σαρρή, Γκιρτζίκη, έχει αντιληφθεί ότι εκτός από εμάς, τις Ενώσεις, τους πήραν πλέον χαμπάρι και στην FIFA, με ότι συνεπάγεται αυτό για την επόμενη ημέρα και οδηγούν τον " ότι μου λένε τα παιδιά από την Ε.Π.Ο. κάνω, Δημήτρη υποψήφιο πρόεδρο" στη ιδέα να κοντράρουμε την FIFA για να παραμείνει η βρώμα και η δυσωδία, εμείς θα τους ακολουθήσουμε ;
Σήμερα, όπως προανέφερα, επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ η συμπόρευση όλων μας, ερασιτεχνικού και επαγγελματικού ποδοσφαίρου, ώστε να διασφαλίσουμε ότι το ποδόσφαιρο θα παραμείνει στο ποδόσφαιρο, που είναι πρωτίστως οι ίδιες οι Ενώσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Ενώσεις εκπροσωπούν τα χιλιάδες ερασιτεχνικά σωματεία όλης της Ελλάδας, σωματεία τα οποία σήμερα λιμοκτονούν στους χαλεπούς οικονομικούς καιρούς που ζούμε, γιατί δυστυχώς αυτοί που διοίκησαν την ΕΠΟ τα τελευταία χρόνια και προέρχονταν από ερασιτεχνικά σωματεία – Ενώσεις, ασχολούνταν με όλα τα άλλα εκτός από το καίριο αυτό ζήτημα, αν και σε κάθε εκδήλωση κόπτονταν ότι κύριο μέλημά τους ήταν το ερασιτεχνικό σωματείο και ο ερασιτέχνης παράγοντας.
Σε αυτή την κοινή πορεία πρέπει από τη μια πλευρά να είναι όλοι εκείνοι που ανεξαρτήτως εάν ήταν με τον Γραμμένο ή τους άλλους δεν βαρύνονται με κατηγορίες αντικαταστατικές, δεν έπαιξαν σημαντικό ρόλο για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα και δεν πολέμησαν τις Ενώσεις επειδή απλά είχαν διαφορετική γνώμη και από την άλλη πλευρά η FIFA , η δίκη μας FIFA στα πλαίσια του αυτοδιοίκητου.
Οι δυο πλευρές μέσα από ένα εποικοδομητικό διάλογο, είναι σίγουρο ότι θα βρουν λύση και η ομαλότητα θα επιστρέψει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει .
Είναι δεδομένο, ότι η παράταξή μας «Επιστροφή στο ποδόσφαιρο» με επικεφαλής τον Βαγγέλη Γραμμένο, έχει σήμερα την ευρύτατη πλειοψηφία των Ενώσεων και μοναδικό της μέλημα είναι να προβεί στις απαραίτητες και ενδεδειγμένες κινήσεις, σε συνεργασία με τη FIFA, ώστε το αύριο του Ελληνικού ποδοσφαίρου να είναι αυτό που του αξίζει πραγματικά και που επιθυμεί κάθε υγιής φίλαθλος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε.Π.Σ. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
‘Όλα τα παραπάνω απηχούν προσωπικές μου σκέψεις και εκτιμήσεις και κατά συνέπεια δεν μου τα υπαγόρευσε ούτε και τα ενέκρινε κανείς. Ελπίζω και η δική σου πρόταση να είναι προϊόν της ελεύθερης βούλησής σου, αν και δεν το πιστεύω.
