Τον Γιάννη τον Γουλή τον γνώρισα το 2013 αντίπαλο σε μια αγωνιστική της Γ’ Εθνικής γυναικών.
Τον θυμάμαι να ακολουθεί την αποστολή των φιλοξενούμενων Αμαζόνων έως το πούλμαν για να χαιρετίσει τα κορίτσια ένα προς ένα. Όταν έφτασε στην κόρη μου τη ρώτησε πόσο χρονών είναι. Υποψιασμένη η Κάλλια πρόσθεσε κάνα-δυο χρόνια στην ηλικία της.
-«Μπράβο», της είπε ο Γιάννης, -«είσαι πολύ καλή κι έμαθα ότι είσαι ΑΕΚ. Κι εμείς εδώ ΑΕΚ είμαστε, ίσως μια μέρα παίζουμε μαζί».
Με τον Γιάννη βρεθήκαμε άλλες 3 φορές ως αντίπαλοι. Ήταν από εκείνα τα παιχνίδια που πάντα χάνεις και πάντα κάτι κερδίζεις. Η Κάλλια είχε κερδίσει άλλη μια δική της σχέση με έναν άνθρωπο του χώρου.
Στα χρόνια που πέρασαν είχα την πολυτέλεια να απολαμβάνω τεχνικές συμβουλές από έναν ανιδιοτελή φίλο και σύμμαχο στην προσπάθειά μου να συνεχίσει να αγωνίζεται σε σωστές βάσεις η Κάλλια. Πολύτιμες συμβουλές που ο Γιάννης έδινε απλόχερα, σε πολύωρες τηλεφωνικές συζητήσεις, δείχνοντάς μου ότι ταυτόχρονα παρακολουθούσε την Κάλλια αυτό το διάστημα. Κι η Κάλλια όμως παρακολουθούσε την πορεία της Μεσολογίτικης ομάδας. Πανηγύρισε την άνοδό της πέρσι και πανηγύριζε φέτος κάθε πρόκριση στο Κύπελλο.
Φέτος το Πάσχα η Κάλλια έλαβε κι ένα αναπάντεχο δώρο : το φούτερ της γυναικείας ομάδας του Μεσολογγίου. Συμβολική ή όχι, η κίνηση αυτή έδρασε ενισχυτικά στην προσπάθεια της μικρής να συνεχίσει να μαθαίνει ποδόσφαιρο.
Ο Γιάννης Γουλής δεν χρήζει περισσότερης προβολής ή αναγνωρισιμότητας και τούτη η προσωπική αναφορά δεν έχει τέτοιο σκοπό ή κίνητρο. Ένα μικρό ευχαριστώ είναι, δημόσιο, για όσους και κυρίως όσες, το βρουν χρήσιμο, καθώς με τη στάση τους προς τις νεαρές αθλήτριες και τους γονείς τους, άνθρωποι του ποδοσφαίρου όπως ο Σωτήρης Περετζούκας στην Θεσπρωτία, ο Μανώλης Ροκίδης κι ο Γιάννης Ρώσσης στην Κέρκυρα, ο Γιάννης Γουλής στην Αιτωλοακαρνανία, κυριολεκτικά επωμίζονται το βάρος της έλλειψης υποδομών, της απουσίας ακαδημιών και πέρα από το προπονητικό έργο που παράγουν, συμβάλλουν στην προώθηση της γενικότερης παιδείας που πρέπει αθλητές και γονείς να υποστηρίξουν για να αναπτυχθεί το ποδόσφαιρο γυναικών και στην Ελλάδα.
Κωστής Βορριάς
Κέρκυρα