Τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο: Μετά την κρίση του κορονοϊού τι;
«Ένα μόνο πράγμα μπορώ να πω από την εμπειρία μου για τη ζωή.
Ότι συνεχίζεται»
Ρόμπερτ Φροστ
Τους τελευταίους δύο μήνες περίπου όλη η ανθρωπότητα έζησε και ακόμα συνεχίζει να ζει μια πρωτοφανή υγειονομική πανδημία, αυτή του covid 19, με συνέπειες ανθρωπιστικές, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και ψυχολογικές.
Ξαφνικά «σταμάτησε» απότομα η καθημερινότητά μας. Άλλαξε ο τρόπος ζωής μας, οι συνήθειες μας, οι σχέσεις μας, οι δραστηριότητές μας. Μεταξύ άλλων σταμάτησε και το αγαπημένο μας χόμπι, το ποδόσφαιρο. Σε παγκόσμιο αλλά και σε εθνικό επίπεδο. Πρωταθλήματα διεκόπησαν και δεν ξαναρχίζουν ενώ σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούν να σχεδιάσουν την ολοκλήρωση των φετινών ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων και ευρωπαϊκών κυπέλλων, λόγω των ασφυκτικών πιέσεων (από τηλεοπτικά δίκτυα και διαφημιστικές εταιρείες) για την αποφυγή τεράστιων οικονομικών ζημιών (ομάδων και ομοσπονδιών).
Στη χώρα μας, για τη τρέχουσα περίοδο, διεκόπησαν αρκετά πρωταθλήματα σε πολλά αθλήματα. ΟΡΙΣΤΙΚΑ! Στο Νομό μας, με τελευταίο χρονικά ποδοσφαιρικό παιχνίδι να διεξάγεται στις 9 Μαρτίου 2020, έλαβαν τέλος όλες οι υπόλοιπες αγωνιστικές σε όλες τις κατηγορίες. Τώρα απομένουν οι διοικητικές αποφάσεις για τις τελικές επικυρώσεις των τοπικών κατηγοριών-πρωταθλημάτων.
Το ποδόσφαιρο, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε ερασιτεχνικό επίπεδο, σχετίζεται άμεσα με τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε περίοδο, σε κάθε χώρα. Στη χώρα μας ζούμε έντονα τις συνέπειες του φαινομένου της οικονομικής κρίσης των τελευταίων δέκα περίπου χρόνων. Σαν συνέπεια είδαμε ότι ομάδες με μεγάλη ιστορία έχουν δυστυχώς υποχωρήσει σε αίγλη και επιτυχίες ενώ άλλες ή έχουν διαλυθεί ή επιβιώνουν μεταξύ «φθοράς και αφθαρσίας». Κοινή συνιστώσα είναι ο οικονομικός μαρασμός, με τα όποια λάθη διοικητικά που τον συνοδεύουν.
Στο Νομό μας, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια ζούμε παρόμοιες καταστάσεις. Ομάδες με διαχρονικότητα στα τοπικά πρωταθλήματα έχουν «εξαφανιστεί» από τον ποδοσφαιρικό χάρτη του Νομού μας, άλλες ομάδες δείχνουν να οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε διάλυση, ενώ αρκετές ομάδες ενώ ξεκινούν τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις, στο μέσον της σεζόν εγκαταλείπουν και εγκαταλείπονται.
Ένα στατιστικό στοιχείο καταδεικνύει τη συρρίκνωση του ποδοσφαιρικού χάρτη του Νομού.
- Την αγωνιστική περίοδο 1998-99 που πρωτοαγωνίστηκε η ομάδα μας στο τοπικό πρωτάθλημα, συμμετείχαν τότε συνολικά 100 ομάδες σε όλες τις κατηγορίες (στη Γ’ Κατηγορία συνολικά συμμετείχαν 41 ομάδες!!!).
- Την αγωνιστική περίοδο 2009-10, τη τελευταία δηλαδή χρονιά πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσεως της χώρας μας, συμμετείχαν σε όλα τα τοπικά πρωταθλήματα του Νομού μας 91 ομάδες. Μόλις 9 ομάδες λιγότερες μέσα σε 10 χρόνια. Οφείλουμε να έχουμε υπόψη μας ότι μέχρι τότε οι ομάδες λάμβαναν κρατική επιχορήγηση, σημαντικό βοήθημα για όλες τις ομάδες.
- Τη φετινή αγωνιστική περίοδο, 2019-20, συμμετείχα σε όλες τις κατηγορίες συνολικά 47 ομάδες!!! Από αυτές αναλυτικά ήταν: 13 ομάδες στην Α’ Κατηγορία, 26 ομάδες στη Β’ Κατηγορία και μόλις 8 ομάδες στη Γ’ Κατηγορία. Σχεδόν οι μισές ομάδες από ότι πριν ακριβώς από 10 χρόνια!!
- Του χρόνου πόσες ομάδες θα συμμετέχουν;
Αν θελήσει κάποιος να εξηγήσει αυτό το φαινόμενο θα δει ότι οι αιτίες είναι πολυεπίπεδες. Κάποιοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες διοικούσαν ομάδες με γνώμονα τη ματαιοδοξία τους, κάποιοι άλλοι στέρεψαν από χρήματα, από διάθεση ή από υποστήριξη, ενώ άλλοι «κουράστηκαν» και απλά εγκατέλειψαν την ενασχόλησή τους με το ποδόσφαιρο.
Εν μέσω νέας οικονομικής κρίσης που προβλέπεται για τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας αλλά και όχι μόνο, ένεκα της πανδημίας, υπάρχει ελπίδα για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;
Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο ζει και αναπνέει από το μεράκι και την αγάπη ανθρώπων που συντηρούν τις ομάδες από το υστέρημά τους, από την υποστήριξη των τοπικών επιχειρήσεων που βοηθούν αυτές τις προσπάθειες, από φίλους των ομάδων που με τις ευγενικές και πολλές φορές κρυφές χορηγίες τους υποστηρίζουν την ύπαρξη των ομάδων.
Με τα νέα οικονομικά δεδομένα που δημιουργούνται πια, πόσο αυτό θα είναι εφικτό από δω και στο εξής; Τι πρέπει ή τι θα μπορούσαν να γίνουν από αυτούς που κρατούν τις τύχες του τοπικού ποδοσφαίρου, ώστε να στηρίξουν το τοπικό ποδόσφαιρο που τόσο πολύ το χρειάζεται;
«Τις μεγάλες πράξεις πρέπει να τις επιχειρείς χωρίς πολύ σκέψη, από φόβο μήπως η συνειδητοποίηση του κινδύνου σβήσει τη φωτιά της τόλμης»
Ιούλιος Καίσαρας
Εδώ χρειάζεται η τόλμη και η γενναία παρέμβαση των διοικούντων της Ε.Π.Σ. Αιτωλοακαρνανίας, όσο ποτέ άλλοτε, δείχνοντας έμπρακτα και με ριζοσπαστικές αποφάσεις την αγάπη τους για το τοπικό ποδόσφαιρο.
Εμείς, ως διοίκηση του Αστέρα Μεσολογγίου, θεωρούμε ότι οι παρακάτω προτάσεις μας θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως έναυσμα για διάλογο και περαιτέρω πρωτοβουλιών της Διοίκησης της Ε.Π.Σ. Αιτ/νίας, των διοικήσεων των ομάδων και όλων όσων εμπλέκονται και αγαπούν το τοπικό ποδόσφαιρο. Για το καλό όλων μας.
- Η δημιουργία δύο (2) ομίλων στην Α’ Κατηγορία, με γεωγραφικά χαρακτηριστικά όπως καταρτίζονται οι όμιλοι της Β’ και της Γ’ κατηγορίας, με τη συμμετοχή 10 ομάδων σε κάθε όμιλο. Οι τρεις πρώτοι κάθε ομίλου και οι τρεις τελευταίοι κάθε ομίλου θα δίνουν αγώνες play-off και play-out για την άνοδο και τον υποβιβασμό, αντίστοιχα. Όντως ο μεγαλύτερος Νομός της Ελλάδος, κρίνουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να «κοπεί» σε δύο κομμάτια, μειώνοντας με αυτό τον τρόπο αποστάσεις, χρόνο και έξοδα μετακινήσεων, δίδοντας τη δυνατότητα για σίγουρη συμμετοχή των ομάδων σε αυτή τη κατηγορία. Το περσυνό φαινόμενο με ομάδες να αρνούνται τη συμμετοχή τους στην Α’ κατηγορία, πιθανώς λόγω των μεγάλων οικονομικών εξόδων και των τεράστιων αποστάσεων μεταξύ των συμμετεχόντων ομάδων, σε σχέση με τη Β΄ κατηγορία, καταδεικνύει την ανάγκη για «άπλωμα» της Α’ κατηγορίας.
- Η συμφωνία Ε.Π.Σ. Αιτ/νίας και Επιτροπής Διαιτησίας για κούρεμα της χρηματικής αποζημίωσης των διαιτητών τουλάχιστον κατά 50% ή η επιχορήγηση μέρους της αμοιβής των διαιτητών –αν αυτό είναι φυσικά εφικτό- από την Ε.Π.Σ. Αιτ/νίας. Θεωρούμε ότι οι αποζημιώσεις των διαιτητών είναι αρκετά υψηλές, για τις εποχές που ζούμε, πόσο δε μάλλον αυτών που ακολουθούν. Κάνοντας το χόμπι τους οι διαιτητές, ας συμβάλλουν κι αυτοί με τη σειρά τους στην συντήρηση και ανάπτυξη του τοπικού ποδοσφαίρου.
- Η κατάργηση της Γ’ κατηγορίας, και η ενίσχυση των δύο μεγαλύτερων κατηγοριών, έως ότου δημιουργηθεί επαρκής αριθμός νέων ομάδων για την επανασύστασή της.
- Ο περιορισμός των χρονικών διαστημάτων των μεταγραφών παικτών, δηλαδή έως τη τελευταία μέρα πριν την έναρξη των πρωταθλημάτων και ένα μήνα τη χειμερινή περίοδο (1 έως 31/1). Με τον τρόπο αυτό οι ομάδες θα μπορούν να σχεδιάζονται υπεύθυνα από τις διοικήσεις και τους προπονητές τους αφενός, ενώ οι παίκτες θα επιδεικνύουν υπευθυνότητα αφετέρου. Έτσι, θα εξαλειφθούν τα φαινόμενα όπου άλλη ομάδα εμφανίζεται την 1η αγωνιστική, άλλη ση 2η και άλλη είναι αυτή που τελειώνει το πρωτάθλημα!
- Η διεξαγωγή όσο το δυνατόν περισσοτέρων αγώνων την Κυριακή το μεσημέρι, ημέρα αργίας για τους περισσότερους και ημέρα κατεξοχήν … «ποδοσφαιρική».
Όλες οι παραπάνω προτάσεις μας γίνονται με μοναδικό γνώμονα και κριτήριο την αγάπη μας για το τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Αυτό που υπηρετούμε ως διοίκηση του Αστέρα Μεσολογγίου 21 συναπτά έτη και που θέλουμε να συνεχίσουμε να υπηρετούμε για πολλά χρόνια ακόμα. Ζήσαμε εποχές που στη Γ’ Κατηγορία συμμετείχαν 15 ομάδες σε έναν μόνο όμιλο και μετά λύπης βλέπουμε δύο δεκαετίες μετά να χάνεται και βυθίζεται το τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρό μας. Το σίγουρο είναι ότι κάτι πρέπει να γίνει, κάτι πρέπει να αλλάξει και να παρθούν τολμηρές και γενναίες αποφάσεις.
Να βάλουμε όλοι «πλάτη» για να συνεχίσει να υπάρχει ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στο Νομό μας, να ορθοποδήσει και να αναπτυχθεί.
Ελπίζουμε οι σκέψεις αυτές που καταθέτουμε ενώπιον όλων σας, να γίνει το εφαλτήριο για ένα γόνιμο διάλογο και να παρθούν αποφάσεις προς το καλό του ποδοσφαίρου του Νομού μας.
Η Διοίκηση του Α.Σ. «Αστέρας Μεσολογγίου»
