ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟΥ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
(Μια πικρή ιστορία, που έκλεισε ήδη μισό αιώνα ζωής)
Επιμέλεια: Μιλτιάδης Ζαβέρδας
Από τη δεκαετία του ΄60 πολλοί νέοι του Μεσολογγίου ασχολούνται με το άθλημα της κολύμβησης και λαμβάνουν μέρος κάθε χρόνο σε κολυμβητικούς αγώνες σε Ναύπακτο, Αμφιλοχία, Πρέβεζα, Πάτρα, Κέρκυρα, Καλαμάτα κλπ., ενώ στο Μεσολόγγι διεξάγονται οι κολυμβητικοί αγώνες «Καψάλεια», υπό την οργάνωση του συλλόγου «Χ. Τρικούπης». Ήδη από το 1967 υπάρχουν σοβαρές σκέψεις για ίδρυση κολυμβητικού και ναυτικού ομίλου, ενώ ως προσωρινή λύση της εξάσκησης των κολυμβητών, διατίθεται η λεκάνη του λιμένα της πόλης, όπου διαμορφώνεται και στίβος κολύμβησης. Εκείνη την εποχή προσλαμβάνεται από τον Χ. Τρικούπη ο αξιόλογος γυμναστής Δημήτριος Μαντζουράτος, ο οποίος αρχίζει την εκ βάθρων αναδιοργάνωση του κολυμβητικού τμήματος του συλλόγου, καθώς και τη δημιουργία τμήματος πόλο και εγκαταστάσεων υδατοσφαίρισης εντός του λιμένος. Παράλληλα το 1969 έχουμε και τη σύσταση κωπηλατικού τμήματος, υπό την καθοδήγηση του κ. Μαντζουράτου, ο οποίος ειδικεύτηκε σε αυτό επί διετία στον Πόρο της Τροιζηνίας, κατά το διάστημα της θητείας του στο Βασιλικό Ναυτικό. Έτσι τα επόμενα χρόνια ο ναυταθλητισμός στο Μεσολόγγι βρίσκεται σε άνθηση.
Από το 1968, κατά την περίοδο της Δικτατορίας, αρχίζουν οι προσπάθειες για τη δημιουργία κολυμβητηρίου στο Μεσολόγγι. Τα έγγραφα τα οποία υπάρχουν στο Γ.Α.Κ. Μεσολογγίου μας πληροφορούν τα εξής:
Τον Οκτώβριο του 1968 ο Γ.Γ.Α. κ. Κωνσταντίνος Ασλανίδης ζήτησε να καθορισθεί από τον Δήμο Μεσολογγίου ο χώρος όπου θα γίνουν οι κολυμβητικές εγκαταστάσεις, διά να προβεί στη σύνταξη μελέτης η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Γ.Γ.Α. Επιλέγει αρχικά χώρος κοντά στον λιμένα της πόλης, αλλά όταν εξετάστηκε από εκπρόσωπο της ΕΚΟΦ, τον Οκτώβριο του 1969, ερρίφθη η ιδέα της κατασκευής του έργου προς τη ξηρά, διότι εθεωρήθη ότι έτσι θα εξυπητετούνταν καλύτερα οι κολυμβητικές ανάγκες. Τον Νοέμβριο του 1969 η Γ.Γ.Α. ζήτησε από τον Δήμο Μεσολογγίου να της γνωρίσει εάν διαθέτει τον απαιτούμενο χώρο εκτάσεως έξι στρεμμάτων περίπου, διά την ανέγερση του Εθνικού Κολυμβητηρίου. Εν συνεχεία η επιτροπή του Εθνικού Σταδίου Μεσολογγίου, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν την εκδηλωθείσα επιθυμία του κ. Κωνσταντίνου Ασλανίδη κατά την τελευταία του επίσκεψη στην πόλη μας, αποφάσισε ομόφωνα το Κλειστό Κολυμβητήριο (όπως αναφέρεται αυτή τη φορά), να ανεγερθεί στον νοτιοδυτικό χώρο (στο βοηθητικό) του Εθνικού Σταδίου, επί εκτάσεως τεσσάρων στρεμμάτων.
Τον Δεκέμβριο του 1969 η Εφορεία του Εθνικού Σταδίου στην ετήσια έκθεσή της αναφέρει πως το μεγαλύτερο μέρος της επιχορήγησης (5.000.000 δραχμές), θα διατεθεί για την κατασκευή του κολυμβητηρίου, η μελέτη του οποίου ήδη συντάσσεται και εντός μηνός θα υποβληθεί προς έγκριση. Τον Φεβρουάριο του 1970 εγκρίνεται η ανάθεση της εκπόνησης μελέτης του Κλειστού Κολυμβητηρίου, στον πολιτικό μηχανικό Γεώργιο Λάσκαρη, ο οποίος με έγγραφό του προς την Εφορεία του Σταδίου, γνωρίζει ότι θα παραχωρήσει σημαντικό ποσό εκ της αμοιβής του, για να διατεθεί ως υποτροφία σε άπορο άριστο σπουδαστή της περιοχής Αιτωλοακαρνανίας. Τον Ιανουάριο του 1971 στην εφημερίδα «Αιτωλική» του Μεσολογγίου αναγράφεται ότι εντός ελαχίστου χρόνου περατούται η τελική μελέτη του Κλειστού Κολυμβητηρίου, το οποίο θα ανεγερθεί στο όπισθεν μέρος του Σταδίου και θα είναι της τάξεως των 30.000.000 δραχμών.
Εδώ χάνονται τα ίχνη των ενεργειών που έγιναν για την ίδρυση κολυμβητηρίου στο Μεσολόγγι (είτε ανοικτού, είτε κλειστού) κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Τι συνέβη άραγε και δεν ήρθε το τελικό αποτέλεσμα;
Στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 συνεχίστηκε η πρόοδος του ναυταθλητισμού στο Μεσολόγγι και μετά την κολυμβητική ομάδα και την κωπηλατική ομάδα του Γ.Σ. Χ. Τρικούπης, δημιουργήθηκε από τον ίδιο σύλλογο και πολύ ισχυρή ομάδα πόλο, η οποία αγωνίστηκε με επιτυχία τέσσερις συνεχόμενες φορές (1972-1975) στη Β΄ Εθνική κατηγορία, με προπονητή τον κ. Μαντζουράτο, πριν δώσει τη σκυτάλη στον Ν.Ο. Μεσολογγίου, που και αυτός το 1978 ανήλθε στη Β΄ Εθνική.
Νέες προσπάθειες για την ίδρυση κολυμβητηρίου στο Μεσολόγγι έρχονται στο προσκήνιο κατά την μεταπολίτευση, επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τον Σεπτέμβριο του 1975 η εφημερίδα «Μεσολογγίτικα Χρονικά» αναφέρει ότι οι τελικές μελέτες όσον αφορά την καταλληλότητα του χώρου και την κυριότητα του Δήμου στις εκτάσεις έχουν ολοκληρωθεί, βρίσκονται στην ΤΥΔΚ και μετά την αποστολή τους στον αρμόδιο υπουργό, θα αρχίσει η δημοπράτηση του ανοικτού κολυμβητηρίου. Επίσης σε άρθρο της εφημερίδας «Αιτωλική» τον Ιούνιο του 1977, αναφέρονται τα εξής:
«Οι από ετών αρξάμενες ενέργειες για την κατασκευή κολυμβητηρίου στο Μεσολόγγι, άρχισαν να καρποφορούν από τον Νοέμβριο του 1975, όταν μέλη της επιτροπής του Εθνικού Σταδίου επισκέφθηκαν μετά του βουλευτού (και ήδη Υφυπουργού Εξωτερικών) κ. Κωνσταντίνο Τρικούπη, τον υφυπουργό προεδρίας κ. Αχιλλέα Καραμανλή και τον παρακάλεσαν για την κατασκευή του κολυμβητηρίου. Ο κ. Αχιλλέας Καραμανλής άκουσε με προσοχή το αίτημά μας και διαβεβαίωσε ότι σε προσεχή προγραμματισμό δημιουργίας κολυμβητηρίων, θα συμπεριληφθεί και το Μεσολόγγι. Διαβεβαίωση την οποία ανανέωσε τον Νοέμβριο του 1976, όταν κατά την επίσκεψή του στο Στάδιο του Μεσολογγίου, έδωσε εντολή στους αρμόδιους παράγοντες να προχωρήσουν στη σύνταξη της σχετικής μελέτης. Κατά τον Ιανουάριο του 1977 χορηγήθηκαν στο Εθνικό Στάδιο Μεσολογγίου 500.000 δραχμές από την Γ.Γ.Α. για το κολυμβητήριο. Η επιτροπή του Εθνικού Σταδίου, επειδή πληροφορήθηκε ότι η δεξαμενή κολύμβησης θα είναι της τάξεως των 16Χ25 μέτρων, παρακάλεσε τον κ. Τρικούπη να εντείνει τις προσπάθειές του, ώστε η δεξαμενή κολύμβησης να είναι της τάξεως των 20Χ50 μέτρων».
Τον Απρίλιο του 1978 η τοπική εφημερίδα «Μεσολογγίτικα Χρονικά» αναφέρει:
«Τι γίνεται με το κολυμβητήριο; Κατά πληροφορίες μας θα είναι έτοιμο σε 3-4 χρόνια, αντί να περατωθεί μέσα στο 1978, όπως είχε αρχικά προγραμματισθεί και ακόμη ενώ είχε ορισθεί ότι το ποσόν θα έφθανε τα 5 εκατομμύρια, τώρα λέγεται ότι θα φθάσει τα 12, επειδή καταρτίζεται ειδικό πρόγραμμα θεμελιώσεως».
Λίγο αργότερα, τον Οκτώβριο του 1978, η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» αναφέρει ότι ο κ. Αχιλλέας Καραμανλής εξήγγειλε τελικά την κατασκευή κολυμβητηρίου Ολυμπιακών διαστάσεων με πισίνα μήκους 50 μέτρων, συμπληρώνοντας ότι η πόλη του Μεσολογγίου πανηγυρίζει και εκφράζει την χαρά της και την ευγνωμοσύνη της προς τον κ. Υφυπουργό. Τελικά όμως ούτε αυτή τη φορά υπήρξε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα και το θέμα πάγωσε. Πέρασε άλλη μία δεκαετία, με τον Ναυτικό Όμιλο Μεσολογγίου να συνεχίζει να προπονείται στις υποτυπώδεις εγκαταστάσεις του λιμανιού. Παρ΄ όλα αυτά η ομάδα πόλο του συλλόγου συνέχισε να διακρίνεται, συμμετέχοντας στα εθνικά πρωταθλήματα Β΄ και Γ΄ κατηγορίας.
Προς το τέλος της δεκαετίας του ΄80, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, η τότε Υπουργός πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη, έστειλε τον Γ.Γ.Α. Γιώργο Κασιμάτη στο Αγρίνιο (σε προεκλογική περίοδο), για να συναντηθεί με αθλητικούς φορείς του νομού μας, με σκοπό την εξαγγελία αθλητικών έργων. Εκεί οι εκπρόσωποι του Ν. Ο. Μεσολογγίου ζήτησαν την ίδρυση κολυμβητηρίου Ολυμπιακών προδιαγραφών με πισίνα 50μ. Ο κ. Κασιμάτης απάντησε ότι δεν μπορεί να πάρει αυτή την απόφαση λόγω του μεγάλου προϋπολογισμού και του μεγάλου κόστους λειτουργίας. Αντιπρότεινε την ίδρυση κολυμβητηρίου με πισίνα 25μ., το οποίο δεν έγινε δεκτό και έτσι χάθηκε άλλη μία μεγάλη ευκαιρία.
Τα χρόνια περνούσαν, οι κυβερνήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, αλλά η κατασκευή κολυμβητηρίου στο Μεσολόγγι παρέμενε όνειρο θερινής νυκτός. Το 1992, επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου κ. Σπύρος Σπυρόπουλος, συνοδευόμενος από τον βουλευτή της Ν.Δ. Αριστοτέλη Μιμμή και τον ιατρό Ευστάθιο Τσούκαλο, μετέβησαν στο γραφείο του υφυπουργού αθλητισμού κ. Βασίλη Παπαγεωργόπουλου και έθεσαν το ζήτημα της ίδρυσης κολυμβητηρίου στο Μεσολόγγι, σε προκαθορισμένο χώρο εντός του Εθνικού Σταδίου. Ο κ. υφυπουργός και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου άκουσαν με προσοχή το αίτημα και υποσχέθηκαν ότι σύντομα θα προγραμματιστεί η κατασκευή του κολυμβητηρίου. Δυστυχώς όμως για άλλη μία φορά οι υποσχέσεις παρέμειναν υποσχέσεις.
Εν συνεχεία, την περίοδο 1996 – 1997, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, φάνηκε ότι το νερό μπήκε στο αυλάκι, καθώς για το χρονίζον αυτό ζήτημα έδειξε ενδιαφέρον ο Μεσολογγίτης πολιτικός Χρήστος Βερελής. Σε τοπική εφημερίδα της πόλης μας δημοσιεύθηκαν τα εξής:
«Ανοικτό κολυμβητήριο Ολυμπιακών προδιαγραφών μήκους 50 μέτρων, το οποίο θα διαθέτει κερκίδες θα κατασκευαστεί τελικά στο Μεσολόγγι. Αυτό αποφασίστηκε σε σύσκεψη που είχαν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού οι υφυπουργοί ΠΕΧΩΔΕ κ. Χρήστος Βερελής και Αθλητισμού κ. Ανδρέας Φούρας, στην οποία συμμετείχαν και εκπρόσωποι του Ναυτικού Ομίλου. Στη σύσκεψη διαπιστώθηκε ότι ο χώρος που είχε υποδειχθεί μέχρι σήμερα για τη δημιουργία του κολυμβητηρίου ήταν ανεπαρκής, γιατί δεν χώραγε κερκίδες. Κατόπιν αυτού κρίθηκε απαραίτητο με βάση τη μελέτη που παραδόθηκε, να ανευρεθεί άλλος χώρος στο Μεσολόγγι για τη δημιουργία του κολυμβητηρίου. Στην κατεύθυνση αυτή την ερχόμενη εβδομάδα θα επισκεφθεί το Μεσολόγγι κλιμάκιο τεχνικών της Γ.Γ.Α., προκειμένου να ασχοληθεί με την ανεύρεση χώρου στον οποίο θα κατασκευαστεί το νέο κολυμβητήριο».
Όπως όλοι γνωρίζουμε βέβαια, για μία ακόμη φορά οι ελπίδες των Μεσολογγιτών και ιδίως των ανθρώπων του Ναυτικού μας Ομίλου για την απόκτηση κολυμβητηρίου αποδείχθηκαν φρούδες. Η υπόθεση αυτή και πάλι για κάποιους λόγους κάπου σκάλωσε. Από εκείνη την περίοδο και μετά το υπάρχον κολυμβητικό τμήμα του συλλόγου, καθώς και το τμήμα πόλο, θα πάρουν την κατηφόρα και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 θα πάψει η λειτουργία τους και ο ιστορικός Ν. Ο. Μεσολογγίου για αρκετά χρόνια θα πέσει σε χειμερία νάρκη.
Τα τελευταία χρόνια ο σύλλογος παρουσιάζει αξιόλογη δράση σε νέα τμήματα που δημιουργήθηκαν, όπως αυτά του κανόε – καγιάκ και της ιστιοπλοΐας, ενώ από το 2016 χάρη στην πρωτοβουλία ορισμένων παλαίμαχων αθλητών του συλλόγου, γίνεται η επανασύσταση του τμήματος πόλο, το οποίο μετείχε στο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής κατηγορίας. Συγχρόνως ξεκινούν επί Δημαρχίας Νικόλαου Καραπάνου ενέργειες για την ίδρυση επιτέλους κολυμβητηρίου στο Μεσολόγγι. Σειρά άρθρων που δημοσιεύονται αναφέρουν ότι οι μελέτες προχωρούν, τα κονδύλια είναι εξασφαλισμένα και ότι οι κόποι τελικά θα ευοδωθούν. Όμως και πάλι στην πορεία εμφανίστηκαν προβλήματα, καθυστερήσεις, ενστάσεις και η θητεία του εν λόγω Δημάρχου παρήλθε, χωρίς να υπάρξει οριστική υλοποίηση του πολύπαθου αυτού έργου, η τύχη του οποίου αυτή τη στιγμή παρουσιάζεται αβέβαιη.
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η πικρή ιστορία των άκαρπων προσπαθειών, για την υλοποίηση ενός πολύ σημαντικού έργου για την πόλη μας. Επί 50 και πλέον χρόνια οι προσδοκίες των Μεσολογγιτών για την ίδρυση κολυμβητηρίου πέφτουν στο κενό. Με κάθε είδους κυβέρνηση, αλλά και με Δημάρχους διαφόρων κομματικών αποχρώσεων, το τελικό αποτέλεσμα ήταν πάντα αρνητικό. Έτσι, μία πόλη σαν το Μεσολόγγι, πρωτεύουσα νομού, παραθαλάσσια, με παράδοση πολλών ετών στον ναυταθλητισμό, στον οποίο κατάφερε να διακριθεί ιδιαίτερα, παρά τις αντίξοες συνθήκες άθλησης, παραμένει μέχρι σήμερα χωρίς σύγχρονες κολυμβητικές εγκαταστάσεις.
