Η χθεσινή ήττα από τον Παναμβρακικό δεν απογοήτευσε κανέναν. Η ΑΕΜ των πολλών προβλημάτων έφτασε στο τέλος της φετινής διαδρομής με αγωνιστικότητα και αξιοπρέπεια. Και όλοι γνωρίζουν ότι με τις συνθήκες που χτίστηκε αυτή η ομάδα το καλοκαίρι, αυτό που πέτυχε φέτος ήταν μία υπέρβαση. Και αν δεν υπήρχαν κάποιες ατυχίες στα play off και η ΑΕΜ χθες χρειαζόταν απλώς την νίκη, είμαι σίγουρος ότι θα την έπαιρνε. Γιατί η ομάδα με το κανόνι στο στήθος το έχει ξανακάνει και στο παρελθόν.
Τα κέρδη από την φετινή πορεία είναι πολλαπλά. Η ομάδα επανήλθε σε πρωταγωνιστικό ρόλο και έχοντας να αντιμετωπίσει ομάδες πιο έτοιμες και με πιο πλούσιο έμψυχο υλικό, κατάφερε να μπει άξια και άνετα στην τετράδα των play off, να μείνει όρθια μέχρι το τέλος και να κατακτήσει πανάξια έναν τίτλο, αλλά και να προσελκύσει ορισμένους Μεσολογγίτες φιλάθλους που είχαν απομακρυνθεί από το γήπεδο. Το κυριότερο όμως κέρδος για τον σύλλογο είναι η απόκτηση μιας σταθερής και δραστήριας διοίκησης, που αγαπά την ομάδα και σέβεται την ιστορία της. Γιατί όλα ξεκινούν από εκεί.
Ας μην ξεχνάμε την περσινή χρονιά, που η ομάδα με διοίκηση σωτηρίας παρέμεινε με το ζόρι στη κατηγορία, ενώ το καλοκαίρι έφτασε στα πρόθυρα της διάλυσης. Αυτά όμως φαίνεται πως ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Βέβαια η επιτυχία δεν έρχεται από την μία μέρα στη άλλη. Θέλει υπομονή, δουλειά και πίστη.
Η νέα διοίκηση έχει το όραμα. Χρειάζεται όμως και την συμπαράσταση όλων μας (φιλάθλων, φορέων κλπ.), είτε υλική είτε ηθική. Φέτος είδε κι έμαθε πολλά. Αυτό που μένει τώρα είναι να γίνουν οι σωστές επιλογές σε όλα τα επίπεδα και να χτιστεί βήμα βήμα μία ισχυρή ομάδα αντάξια της ιστορίας της, που θα μας οδηγήσει γρήγορα και πάλι στις εθνικές κατηγορίες, δηλαδή εκεί που είναι η θέση μας.
Επιμέλεια: Μιλτιάδης Ζαβέρβας
